Ὁ Παπαδιαμάντης. Ὁ πνευματικὸς ὁδηγός μας.

 

"Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἔχει κλίση στὸ νὰ φτιάνη κάποια εἴδωλα καὶ νὰ τὰ προσκυνᾶ, νομίζοντας πὼς τιμᾶ τὴν ἀλήθεια, ἐνῶ τιμᾶ τὸ ψεύτικο ὁμοίωμά της. Αὐτὸ τὸ πράγμα γίνεται καὶ μὲ τὸν Παπαδιαμάντη: Τὸν δοξάζουμε καὶ τὸν ἀνεβάζουμε ἴσαμε τὸν οὐρανό, πλὴν κανένας μας δὲν θέλει νὰ ζήση ὅπως ἔζησε ὁ Παπαδιαμάντης. Δὲν θέλω νὰ πῶ νὰ ζήση βουτηγμένος στὴ φτώχεια καὶ κουρελιασμένος, ἀλλὰ νὰ ζήση μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔνοιωθε τὴν Ἑλλάδα ἐκεῖνος. Μᾶς ἀρέσει ἡ ἁπλότητα, ἀγαποῦμε τὴν ταπείνωση, ἐνθουσιαζώμαστε μὲ τὴν εἰλικρίνεια, τιμοῦμε τὴν καλωσύνη, θαυμάζουμε τὴν πίστη του, ἀλλὰ ἐμεῖς ζοῦμε μὲ ἕναν τρόπο ὁλότελα διαφορετικόν. Τὰ γυρίσαμε ὅλα σὲ λόγια. Μὲ τὰ λόγια ζοῦμε καὶ μὲ τὰ λόγια πεθαίνουμε. Δὲν καταλάβαμε πὼς δὲν ὑπάρχει τέχνη, παρὰ πὼς ὑπάρχει ζωή. Αὐτὸ ποὺ λέμε τέχνη, εἶναι ἕνα ψεύτικο ὁμοίωμα τῆς ζωῆς, ἕνα εἴδωλο νεκρό, ἂν δὲν τὸ ζωοποιεῖ ἡ ἀληθινὴ οὐσία τῆς ζωῆς, καὶ τότε, τέχνη καὶ ζωὴ εἶναι ἕνα πράγμα."
Ὁ Παπαδιαμάντης. Ὁ πνευματικὸς ὁδηγός μας.
Του κ. Φώτη Κόντογλου.

Ελευθερία, 20-8-1961

http://stin-enoria.blogspot.com/2010/11/20-8-1961.html?m=1

Σοφάδες Καρδίτσας, Μάιος 1954, προσευχή παιδιών στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής μετά τον φονικό σεισμό.

 

Θεόδωρος Μεταλληνός

Η ελληνική γλώσσα

 

- Γέροντα, γιατί κατήργησαν τους τόνους από την γραμματική;
- Τώρα, όπως οι άνθρωποι δεν σηκώνουν τίποτε και τα πετούν όλα, έτσι και τα γράμματα δεν σηκώνουν τίποτε, ούτε οξείες ούτε περισπωμένες! Και όπως όλοι τρέχουν, δεν βάζουν ούτε τελεία!
Βλέπω μια γλώσσα που γράφουν μερικοί! Διάβαζα σε μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου»[i]. Δεν ταιριάζει, βρε παιδί! Δεν ξεχωρίζει το ιερό από το ανίερο! Γράφουν έτσι, δήθεν για να είναι όλα ίδια, να υπάρχη ομοιομορφία στην γλώσσα. Ποιος, ακόμη και από το πιο τελευταίο χωριό, δεν θα καταλάβαινε, αν έγραφε «τον υιόν μου»; Άκουσα μια φορά στο Άγιον Όρος σε μια ανάγνωση: «Το ψωμί και το κρασί που κάνουν την Μεταλαβιά». Δεν ταιριάζει· πως να το κάνουμε; Ποιος δεν ξέρει τι θα πη «άρτος» και «οίνος»;
- Λένε, Γέροντα, ότι θα αντικαταστήσουν το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό.
- Άσ’ τα, δεν θα σταθούν αυτά· δεν θα σταθούν. Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Δεν χάθηκε η Παράδοση, η γλώσσα τότε που τα είχαν όλα σε χειρόγραφα και δεν υπήρχαν ούτε φωτοτυπικά ούτε τίποτε και θα χαθή τώρα που βγήκαν τόσα μέσα; Όχι, δεν πρόκειται να χαθή, ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι. Βλέπετε και οι Ρώσοι πρόσφυγες πως κράτησαν τα έθιμά τους! Αυτό που τους βοήθησε ήταν που ήξεραν την ποντιακή γλώσσα. Κράτησαν έτσι την Παράδοση μέσα τους. Αλλά, παρ’ όλο που τους δόθηκε λίγη ελευθερία, έφυγαν από την Ρωσία, για να βρουν ελευθερία, γιατί και πάλι ήταν σαν ένα πουλάκι που το έβγαλαν από το κλουβί και το άφησαν μέσα στο δωμάτιο ελεύθερο. Δεν θα στενοχωριόταν και εκεί; Φαντασθήτε πως ήταν πριν οι καημένοι!
Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η ελληνική όμως γλώσσα έχει «γλώσσα» από τις πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής! Το δόγμα της πίστεώς μας καμμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώση. Γι’ αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην ελληνική γλώσσα και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Αν δεν ξέρη Αρχαία Ελληνικά κανείς και ασχολήται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθή. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία! Μετά από λίγο θα έρχωνται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: «Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία»!
Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλαύους. Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε».

ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - Γέροντος Παϊσίου
Από το βιβλίο “ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ” ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α’ 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .

Όλη η βάση είναι η σωστή τοποθέτηση.

 Γέροντα, κι εγώ στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να διαβάσω έστω ένα κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο, γιατί δεν βλέπω καλά. Μας έχετε πει πως, αν διαβάζη κανείς κάθε μέρα ένα κεφάλαιο, αγιάζεται.

- Γιατί να στενοχωριέσαι γι’ αυτό;

Αν διαβάσης λίγους στίχους ή μόνο μία λέξη ή απλώς ασπασθής το Ευαγγέλιο, δεν αγιάζεσαι; Άλλωστε εσύ δεν γνώρισες τώρα τον Χριστό. Γιατί δεν μελετάς νοερά όσα διάβασες ή όσα άκουσες μέχρι τώρα;

Όλη η βάση είναι η σωστή τοποθέτηση. Να πης: «Τώρα ο Θεός με θέλει έτσι, πριν από λίγα χρόνια με ήθελε αλλιώς».

Ένας ευλαβής δικηγόρος στα γεράματά του δεν έβλεπε και μου είπε μια φορά: «Κάνε, άγιε Γέροντα, προσευχή να μπορώ λίγο να διαβάζω και να γνωρίζω τα προσφιλή μου πρόσωπα». «Τα προσφιλή πρόσωπα τα γνωρίζεις και από την φωνή, του είπα. Όσο για το διάβασμα, τόσα χρόνια διάβαζες.

Τώρα να λες την ευχή. Φαίνεται ότι τώρα ο Θεός αυτό θέλει από σένα». Και από τότε ο καημένος ένιωθε μεγαλύτερη χαρά από ό,τι όταν έβλεπε.

Αγιου Παϊσίου Αγιορείτου .

https://www.facebook.com/1566462536930889/photos/a.1618805078363301/3028448790732249/

Άγιος Πορφύριος: Παντού μπορείτε να λέτε την ευχή

 

Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια...
Παντού μπορείτε να λέτε την ευχή. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το
«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησὸν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.Όταν ο Θεός δεν μάς δίδει κάτι πού επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Αν δεν κάνετε υπακοή (σε ιερέα-πνευματικό) και δεν έχετε ταπείνωση, η ευχή (δηλ. το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησὸν με) δεν έρχεται και υπάρχει και φόβος πλάνης.

Να μην γίνεται η ευχή αγγαρεία.
Η πίεση μπορεί να φέρει μία αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές.

Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα.

Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησὸν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση.
Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα.

Να ζητάμε να γίνει το θέλημα τού Θεού. αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μάς και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Μπορεί ένας μία ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι.

Αγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

https://www.facebook.com/1566462536930889/photos/a.1618805078363301/3028588054051656/

«Το Άγιο Πνεύμα είναι και στη γη. Ζει στην Εκκλησία μας. Ζει στα Μυστήρια. Είναι στις Ιερές Γραφές. Είναι στις ψυχές των πιστών. Το Άγιο Πνεύμα ενώνει όλα τα πράγματα" -Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

 

https://www.facebook.com/orthodoxchristianity.church/photos/a.419674778889982/998019134388874/