Ό Ροντέν συναρμολόγησε άνθρωπο από τα ερείπια της Ελλάδας φτιάχνοντας τον "σκεπτόμενο" Ο Λούσιαν Φρόιντ ζωγράφισε τον γυμνό άνθρωπο, ένα ψηφιδωτό σάρκας, αρνήσεως της φόρμας που σχηματίζει άνθρωπο, που ζητεί που υποδέχεται και που αναγεννάται από τον ίδιο τον λόγο της ζωής. Η σάρκα είναι από κομμάτια όπως το δέρμα των δεινοσαύρων , θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και ως ο "καταπινόμενος άνθρωπος από το θηρίο". Αυτός ο ρεαλισμός αποκαλύπτει την πραγματικότητά μας σήμερα. Φαίνεται καθαρά αν αντιπαραβάλουμε ένα πορτραίτο Φαγιούμ. Δηλαδή η προσμονή , η όρεξη , ο έρωτας δεν χάνεται στον κόσμο αλλά άμεσα έλκει τη συνέχεια του λόγου της ζωής, έτσι το τέλος τούτης της ζωής γίνεται πέρασμα στην αληθινή ζωή.
Ένα Πείραμα σε Βάθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου