Ἕνας ἔλεγε ὅτι ταπεινοφροσύνη εἶναι το νὰ ξεχνᾶς ἀμέσως τὰ κατορθώματά σου. Ἄλλος εἶπε, τὸ νὰ θεωρῆς τὸν ἑαυτό σου πιὸ τελευταῖο καὶ πιὸ ἁμαρτωλὸ ἀπὸ ὅλους. Ἄλλος εἶπε, τὸ νὰ συναισθανθεῖς καλὰ μέσα σου τὴν δική σου ἀδυναμία καὶ ἀσθένεια. Ἄλλος, τὸ νὰ προλαμβάνης σὲ φιλονεικίες νὰ διαλύης πρῶτος τὴν ὀργή. Ἄλλος, τὸ νὰ γνωρίζης καὶ νὰ ἀναγνωρίζεις καλὰ τὴν χάρι καὶ τὴν εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἕνας ἄλλος πάλι, τὸ νὰ αἰσθάνεσαι ψυχικὴ συντριβὴ καὶ νὰ ἀπαρνῆσαι τὸ δικό σου θέλημα. Καὶ ἐγὼ ἀφοῦ τὰ ἄκουσα ὅλα αὐτά, καὶ ἀφοῦ τὰ ἐξέτασα μόνος μου μὲ πολλὴ περίσκεψι καὶ προσοχή, δὲν κατώρθωσα μὲ ὅσα ἄκουσα νὰ καταλάβω τὴν ἔννοια τῆς μακαρίας ταπεινοφροσύνης. Γι'αὐτὸ ὡς ἔσχατος ὅλων, ἀφοῦ μάζευσα ὅπως ὁ σκύλος τὰ ψίχουλα ποὺ ἔπεσαν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν γνωστικῶν ἐκείνων καὶ μακαρίων Πατέρων, κατέληξα στὸν....
ἑξῆς ὁρισμό: Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἀνώνυμη χάρις τῆς ψυχῆς ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ ὀνομασθῆ μόνο ἀπὸ ὅσους τὴν δοκίμασαν ἐκ πείρας. Εἶναι ἀνέκφραστος πλοῦτος, (εἶναι) ὀνομασία τοῦ Θεοῦ, (εἶναι) δωρεὰ τοῦ Θεοῦ, ἐφ' ὅσον Ἐκεῖνος λέγει: «Μάθετε οὐκ ἀπ' Ἀγγέλου, οὐκ ἀπ' ἀνθρώπου, οὐκ ἀπὸ δέλτου, ἀλλ' ἀπ' ἐμοῦ», - δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἐνοίκησή μου καὶ τὴν ἔλλαμψή μου καὶ τὴν ἐνέργειά μου μέσα σας, - «ὅτι πράος εἴμι καὶ ταπεινὸς τὴ καρδία.... καὶ εὐρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. 11,29).orthodoxia-ellhnismos
https://amethystosbooks.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου