ΠΙΕΤΑ

Στη Δύση οι Ναοί είναι κενά δωμάτια που γεμίζουν με αγάλματα.
Τα αγάλματα, είναι το ίδιο ευρύχωρα, απλώνονται, καθιερώνουν την εξουσία τους με την τεχνική.
Η Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου, αγαπήθηκε και θαυμάστηκε γιατί αφήνει τόπο να καθίσει ο καθένας προσωπικά, δηλαδή με αριστοτεχνικό τρόπο, ο Χριστός βυθίζεται (νεκρός, ασφαλώς), στα γόνατα της Παναγίας, έτσι γίνεται ένα κενό(κάθισμα), που μπορεί να συμπληρωθεί από τον καθένα μας. Το Αρχέτυπο,"λιώνει", αφήνοντας περιθώριο να πάρεις τη θέση του.
Η ταχυδακτυλουργία, η μαγεία "το , πως το έκανε?", ήταν το κόλπο των μεγάλων καλλιτεχνών, για να "καλλιεργούν", με την ωραία τους γνώμη.
Ποτέ δεν ξέφυγε η Δύση από τη ζαριά της εξουσίας.

Κάποτε στο Πρωτάτο στο ¨Αγιον ¨Ορος, είδα τις εικόνες με δυνατές λάμπες, γιατί τις συντηρούσαν. Αυτό που έβλεπα ήταν μια σπουδαία Τέχνη. ¨Οταν τις είδα με το φως του Τρούλου, είδα Αγίους.