Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Édouard Manet

Édouard Manet


Ο Εντουάρ Μανέ (1832-1883) γεννήθηκε στο Παρίσι και μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον μιας και ο πατέρας του ήταν δικαστικός και η μητέρα του κόρη διπλωμάτη. Από τα παιδικά του χρόνια γνώρισε τον Αντονέν Προυστ, με τον οποίο η φιλία τους κράτησε μια ζωή. Οι επιδώσεις του στις σπουδές που ενέκριναν αρχικά οι γονείς του ήταν μάλλον απογοητευτικές και στα 18 του πήρε τη συγκατάθεση των γονιών του να σπουδάσει ζωγραφική. Ο τρόπος που ζωγράφιζε δεν άρεσε στο οικογενειακό του περιβάλλον και ειδικά στη μητέρα του που τον πίεζε να αλλάξει στιλ ζωγραφίζοντας όπως οι κλασικοί ζωγράφοι, κάτι που θα άρεσε στον κοινωνικό τους κύκλο. Ταξίδεψε σ΄όλη σχεδόν την Ευρώπη μελετώντας ζωγράφους. Συνδέθηκε με τους σύγχρονούς του συναδέλφους ιμπρεσιονιστές αν και δεν έκθεσε ποτέ μαζί τους. Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι της εποχής πίστευαν ότι προβάλλεται καλλίτερα η δουλειά τους με μια ομαδική έκθεση.
 Oι κριτικοί τέχνης τον αποδοκίμαζαν κοροϊδεύοντας την ασυνέπεια στο στυλ του. Ο ίδιος είχε γράψει ότι τα δηλητηριώδη λόγια τους ήταν χτυπήματα μαστιγίου. Το έργο του βρήκε την υποστήριξη των ιμπρεσιονιστών αλλά και λογοτεχνών όπως ο Εμίλ Ζολά και ο Κάρολος Μποντλέρ.
Πέθανε στα 51 του από σύφιλη μια αρρώστια που τον ταλαιπώρησε με μερική παράλυση τα τελευταία χρόνια της ζωής του και ένα χρόνο μετά την τιμή που του έγινε σαν Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής.








Πορτρέτο του καλλιτέχνη από τον Φαντέν Λατούρ (1867)








Γυναίκα με μια κανάτα (1858)





Πότης αψέντι (1859)




Ισπανός τραγουδιστής (1860)






Το ζεύγος Ογκίστ Μανέ (1860)






Αγόρι με σκύλο (1860-61)






Έκπληκτη νύμφη (1861)






Ηλικιωμένος μουσικός (1862)





Μουσική στους κήπους του Κεραμεικού (1862)





Νεαρός με Ισπανική ενδυμασία Majo (1862)





Η δεσποινίδα  Βικτορέν Μεράν με Ισπανικό κοστούμι (1862)





Μουσικός δρόμου (1862)





Ισπανικό μπαλέτο (1862)







Ολυμπία (1863)







Πρόγευμα στη χλόη (1863)

Ο πίνακας εκτέθηκε στο Σαλόνι των Απορριφθέντων του Παρισιού το1863. Η απεικόνιση της γυμνής γυναίκας χωρίς τον μέχρι τότε συγκαλυμμένο τρόπο στο πίνακα έγινε αφορμή αντιδράσεων.




Ψάρεμα (1863)




Ναυμαχία και το σκάφος Αλαμπάμα (1864)






Νεκρός ταυρομάχος (1864)





Ο Χριστός νεκρός με Αγγέλους (1864)





Ο Ιησούς εμπαίζεται από στρατιώτες (1865)




Ζητιάνος με παλτό μοντγκόμερι (1865-67)







Ηθοποιός τραγωδίας (1866)





Ανάγνωση (1866)





Αυλητής (1866)






Γυναίκα με ένα παπαγάλο (1866)






Λεπτομέρεια







Φιλόσοφος (1867)





Αγόρι φυσώντας φούστες (1867)






Πορτρέτο του Εμίλ Ζολά (1868)






Γεύμα στο στούντιο (1868)






Η εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού (1868)





Σεληνόφωτο πάνω από το λιμάνι του Boulogne (1868)




Το μπαλκόνι (1868 - 69)






Ρακοσυλλέκτης (1869)





Eσωτερικό στο Arcachon (1871)





Η ζωγράφος και κουνιάδα του Εντουάρ, Berthe Morisot (1872)





Ο σιδηρόδρομος ή Ο σταθμός Σεν Λαζάρ (1873)





Ένα καλό ποτήρι με μπύρα (1873)





Εργάτες της θάλασσας (1873)






Μπαλ μασκέ στην όπερα (1873-74)




Η οικογένεια Μανέ στο κήπο (1874)





Βαρκάδα (1874)





H ζωγράφος Berthe Morisot (1874)




Ζευγάρι σε Argenteuil (1874)





Στεφάν Μαλαρμέ (1876)






Mery Laurent (1876)





Ο Faure ως Άμλετ (1877)





Η Νανά (1877)





Φτιάχνοντας τη καλτσοδέτα (1878)




Σερβιτόρα (1878)






Γυμνόστηθη ξανθιά (1878)







Καφωδείο (1879)



H Emilie Ambre στο ρόλο ρης Κάρμεν (1879)





Στο ωδείο (1879)






Η σερβιτόρα (1879)





Άνδρας με στρογγυλό καπέλο ή Πορτρέτο του Alphonse Maureau (1880)




Πορτρέτο του Αντονέν  Προυστ (1880)





Γαρίφαλα σε κρυστάλλινο βάζο (1880-83)






Το μπαρ στο Folies Bergere (1881-82)




Λεπτομέρεια




Το σπίτι στο Rueil (1882)




Σαλπιγκτής (1882)




Λουλούδια σ΄ένα κρυστάλλινο βάζο (1882)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου