Αγίου ΙΩ του Χρυσοστόμου
Ας μη νομίσωμεν ότι είναι αρκετόν δια να σωθούμε το να προσφέρωμεν δια την Αγίαν Τράπεζαν ένα χρυσό και αδαμαντοκόλλητο άγιον Ποτήριον, την στιγμήν που στερήσαμε από ενδύματα τις χήρες και τα ορφανά. Εάν έχεις πρόθεσιν να τιμήσεις την αναίμακτον θυσίαν, πρόσφερε την ψυχήν σου, χάριν της οποίας ο Χριστός εθυσιάσθει' αυτήν κάμε χρυσήν. Η εργασία και η προσφορά σου αυτή είναι πιο πολύτιμη και από το χρυσάφι, διότι απλούστατα, η Εκκλησία δεν είναι ούτε χρυσοχοείον ούτε αργυροχοείον, αλλά πανηγύρι αγγέλων, δι’ αυτό μας χρειάζονται ψυχές. Πολύ περισσότερον διότι δι’ αυτές προσφέρεται ο Θεός. Η τράπεζα του Μυστικού Δείπνου τότε δεν ήταν από ασήμι ούτε το ποτήριον από χρυσόν, και όμως όλα ήσαν πολύτιμα και ενέπνεαν τον φόβον, ακριβώς επειδή ήσαν γεμάτα από το Άγιον Πνεύμα. Σκέπτεσαι, λοιπόν, να τιμήσεις το σώμα του Χριστού; Μην τον προσπεράσεις αν τον δεις γυμνό. Ούτε πάλιν εις τον ναόν μεν να τον τιμάς με πολυτιμότατα ενδύματα, έξω δε να τον περιφρονείς, βλέποντάς τον να πεθαίνει γυμνός. Διότι αυτός που είπε : «τούτό μου εστι το σώμα» και το εβεβαίωσε με τα λόγια του, Αυτός ο ίδιος είπε: «επείνασα και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν».
Ας μάθωμε λοιπόν να σκεπτώμεθα με σοφίαν και να τιμώμεν τον Χριστόν, με τον τρόπον που Αυτός θέλει. Διότι ο τιμώμενος αισθάνεται χαράν από την τιμήν που του γίνεται, αν αυτή συμφωνεί με τις προτιμήσεις του και όχι με τις ιδικές μας… Κατ’ αυτόν τον τρόπον και συ τίμησε τον Θεόν με την τιμήν που ο ίδιος μας διέταξε να τον τιμώμεν, δηλ. εξοδεύοντας τα πλούτη σου δια τους πτωχούς. Ο Θεός δεν έχει ανάγκην από σκεύη χρυσά, αλλά από χρυσές ψυχές…
Χρυσοποίκιλτα σκεπάσματα κατασκευάζεις δια την Αγίαν Τράπεζαν. Εις αυτόν όμως δεν χορηγείς ούτε την πιο απαραίτητη στέγη;
Και ποιο είναι λοιπόν το κέρδος; Μη, λοιπόν, στολίζεις τον ναόν και παραβλέπεις τον αδελφόν σου που θλίβεται. Διότι ο ναός του σώματος του αδελφού σου είναι πιο πολύτιμος από αυτόν τον άλλον. Και αν μεν θελήσουν άπιστοι βασιλείς ή λησταί ή τύραννοι να κλέψουν τα κειμήλια του ναού θα το καταφέρουν πιθανώς, αν όμως εξοδέψεις το χρήμα σου δια τον αδελφόν τον πεινασμένον, τον ξένον και τον γυμνόν, ούτε ο διάβολος δεν θα καταφέρει να κλέψει τον θησαυρόν αυτόν, διότι θα ευρίσκεται εις τόπον απάτητον από τον κάθε κλέπτην.
Ας μη νομίσωμεν ότι είναι αρκετόν δια να σωθούμε το να προσφέρωμεν δια την Αγίαν Τράπεζαν ένα χρυσό και αδαμαντοκόλλητο άγιον Ποτήριον, την στιγμήν που στερήσαμε από ενδύματα τις χήρες και τα ορφανά. Εάν έχεις πρόθεσιν να τιμήσεις την αναίμακτον θυσίαν, πρόσφερε την ψυχήν σου, χάριν της οποίας ο Χριστός εθυσιάσθει' αυτήν κάμε χρυσήν. Η εργασία και η προσφορά σου αυτή είναι πιο πολύτιμη και από το χρυσάφι, διότι απλούστατα, η Εκκλησία δεν είναι ούτε χρυσοχοείον ούτε αργυροχοείον, αλλά πανηγύρι αγγέλων, δι’ αυτό μας χρειάζονται ψυχές. Πολύ περισσότερον διότι δι’ αυτές προσφέρεται ο Θεός. Η τράπεζα του Μυστικού Δείπνου τότε δεν ήταν από ασήμι ούτε το ποτήριον από χρυσόν, και όμως όλα ήσαν πολύτιμα και ενέπνεαν τον φόβον, ακριβώς επειδή ήσαν γεμάτα από το Άγιον Πνεύμα. Σκέπτεσαι, λοιπόν, να τιμήσεις το σώμα του Χριστού; Μην τον προσπεράσεις αν τον δεις γυμνό. Ούτε πάλιν εις τον ναόν μεν να τον τιμάς με πολυτιμότατα ενδύματα, έξω δε να τον περιφρονείς, βλέποντάς τον να πεθαίνει γυμνός. Διότι αυτός που είπε : «τούτό μου εστι το σώμα» και το εβεβαίωσε με τα λόγια του, Αυτός ο ίδιος είπε: «επείνασα και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν».
Ας μάθωμε λοιπόν να σκεπτώμεθα με σοφίαν και να τιμώμεν τον Χριστόν, με τον τρόπον που Αυτός θέλει. Διότι ο τιμώμενος αισθάνεται χαράν από την τιμήν που του γίνεται, αν αυτή συμφωνεί με τις προτιμήσεις του και όχι με τις ιδικές μας… Κατ’ αυτόν τον τρόπον και συ τίμησε τον Θεόν με την τιμήν που ο ίδιος μας διέταξε να τον τιμώμεν, δηλ. εξοδεύοντας τα πλούτη σου δια τους πτωχούς. Ο Θεός δεν έχει ανάγκην από σκεύη χρυσά, αλλά από χρυσές ψυχές…
Χρυσοποίκιλτα σκεπάσματα κατασκευάζεις δια την Αγίαν Τράπεζαν. Εις αυτόν όμως δεν χορηγείς ούτε την πιο απαραίτητη στέγη;
Και ποιο είναι λοιπόν το κέρδος; Μη, λοιπόν, στολίζεις τον ναόν και παραβλέπεις τον αδελφόν σου που θλίβεται. Διότι ο ναός του σώματος του αδελφού σου είναι πιο πολύτιμος από αυτόν τον άλλον. Και αν μεν θελήσουν άπιστοι βασιλείς ή λησταί ή τύραννοι να κλέψουν τα κειμήλια του ναού θα το καταφέρουν πιθανώς, αν όμως εξοδέψεις το χρήμα σου δια τον αδελφόν τον πεινασμένον, τον ξένον και τον γυμνόν, ούτε ο διάβολος δεν θα καταφέρει να κλέψει τον θησαυρόν αυτόν, διότι θα ευρίσκεται εις τόπον απάτητον από τον κάθε κλέπτην.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου