Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος έλεγε σε ένα χωροφύλακα άπιστο, να πιστέψει. Ότι υπάρχει δηλαδή Θεός, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να εκκλησιάζεται, να κοινωνεί.
Ο χωροφύλακας όμως δεν επίστευε σε τίποτα. Ήλθεν εποχήν που ο χωροφύλακας μετετέθη επί 12 χρόνια, από την Αίγινα στην Μακεδονίαν.
Μετά όμως ξαναγύρισε εις στην Αίγινα και στην παραλία συνάντησε τον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος του επανέλαβε τα ίδια περί πίστεως λόγια. Στην συνέχεια πήγε στο καφενείο, ευρήκε τους παλαιούς του φίλους και -συν τοις άλλοις- τους είπε:
«Εντύπωση μεγάλη μου κάνει πως αυτός ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος (της Μονής του Αγίου) ζει ακόμη».
«Ποιος Ηγούμενος;» τον ρωτούν.
«Ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος».
«Μα ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος, έχει πεθάνει τρία χρόνια τώρα».
«Πώς είπατε, έχει πεθάνει τρία χρόνια; Μα εγώ τώρα τον συνάντησα στο δρόμο και τα είπαμε!».
Ιερή συγκίνηση κατέλαβε τους πάντες, ως και τον χωροφύλακα όταν διαπίστωσε ότι ο Άγιος παρουσιάσθηκε για να τον συνετίσει και τρέμοντας πήγε στο Μοναστήρι και προσεκύνησε -μετανοημένος- τον Χριστόν και τον Άγιο Νεκτάριο.
http://eikonografies.gr/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου