Γέροντα, ταλαιπωρούμαι από τα πάθη μου.
- Καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν μέσα σου πάθη;
- Μερικές φορές το καταλαβαίνω.
- Αυτό είναι καλό, όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζει ότι έχει πάθη, ταπεινώνεται, οπότε έρχεται η Χάρις του Θεού.
- Στενοχωριέμαι όμως που συνέχεια σφάλλω.
- Να χαίρεσαι που συνέχεια σφάλλεις, γιατί έχεις υπερηφάνεια και έτσι ταπεινώνεσαι. «Θεέ μου, αυτή είμαι, να λες. Βοήθησέ με. Αν δεν με βοηθήσεις Εσύ, τίποτε δεν μπορώ να κάνω». Μην απελπίζεσαι. Όταν σφάλλουμε, ξεσκεπάζεται ο πραγματικός εαυτός μας, τον γνωρίζουμε και προσπαθούμε να διορθωθούμε. Με αυτόν τον τρόπο προχωρούμε θετικά και δεν ζούμε με ψευδαισθήσεις ότι πάμε καλά. Εγώ χαίρομαι, όταν εκδηλώνεται μια αδυναμία μου, όταν ξεφυτρώνουν τα πάθη μου. Εάν δεν ξεφύτρωναν, θα νόμιζα ότι αγίασα, ενώ οι σπόροι των παθών θα ήταν κρυμμένοι στην καρδιά μου. Έτσι κι εσύ, όταν θυμώσεις ή πέσεις στην κατάκριση, θα στενοχωρηθείς φυσικά, γιατί έπεσες, αλλά πρέπει να χαρείς κιόλας, γιατί εκδηλώθηκε η αδυναμία σου, οπότε θα αγωνισθείς να απαλλαγείς από αυτήν.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου !!!!
https://www.facebook.com/hlias.xaintoytis?fref=photo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου