Για να αναγνωρίσουμε τις δωρεές που προέρχονται από τον Θεό, Αυτός μετά την επίσκεψή Του μας εγκαταλείπει προσωρινά. Παράδοξη εντύπωση προξενεί η Θεοεγκατάλειψις. Στη νεότητά μου υπήρξα ζωγράφος και αυτό το φυσικό χάρισμα έχει μείνει μέσα μου. Συνέβαινε να εξαντλούμαι να μην έχω δυνάμεις για εργασία ούτε έμπνευση. Γνώριζα όμως ότι το χάρισμα αυτό είναι φύσις μου.
Όταν όμως ο Θεός μας εγκαταλείπει έχουμε την αίσθηση ενός κενού στην ύπαρξή μας. Και δεν γνωρίζει η ψυχή εάν θα επιστρέψει ο Απελθών (Κύριος). Εκείνος κρύφτηκε, εγώ δε εγκαταλείφτηκα κενός. άδειος. Και ζω το φοβερό αυτό κενό ως θάνατο.
*Με τον ερχομό του Θεού σε μένα, μού φανερώθηκε κάτι το θαυμαστό, μια γλυκύτητα στην καρδιά μου που ξεπερνούσε και την πιο τολμηρή φαντασία.
Και να που βρίσκομαι πάλι σε εκείνη την κατάσταση, η οποία τότε μου φαινόταν φυσική και ικανοποιητική τώρα όμως μου προξενεί φρίκη και μου εμφανίζεται ζωώδης και κτηνώδης.
Εισήλθα στον οίκο του μεγάλου βασιλέως, γνώρισα ότι είμαι συγγενής του αλλά πάλι είμαι ένας επαίτης χωρίς εστία, ένας άστεγος ζητιάνος. Όμως με την εναλλαγή των καταστάσεων θα γνωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ των φυσικών χαρισμάτων κι εκείνων που προέρχονται από την άνωθεν θεία ευλογία. Με την προσευχή της μετανοίας αξιώθηκα την πρώτη επίσκεψη του Κυρίου. Αλλά και με την προσευχή -την ένθερμη όμως - ελπίζω πως θα επανέλθη Αυτός.
Και πράγματι Εκείνος έρχεται συχνά και μάλιστα μεταβάλλει συνήθως ο Ίδιος τον τρόπο του ερχομού Του. Έτσι αδιάκοπα εμπλουτίζομαι από τις επισκέψεις αυτές σε επίπεδο πνευματικό. Άλλοτε με δοκιμασίες άλλοτε με χαρά εγώ προοδεύω. Αυξάνεται η ικανότητά μου να παραμείνω μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην σφαίρα που πριν μου ήταν άγνωστη.
*Κράτα σταθερά τον νου σου στον Θεό και θα έλθει η στιγμή κατά την οποία το αθάνατο πνεύμα θα αγγίξει την καρδιά.
Ω, η επαφή αυτή του Αγίου των Αγίων. Είναι αδύνατο να συγκριθεί με οτιδήποτε άλλο. Αρπάζει το πνεύμα μας στο χώρο του ακτίστου Είναι. Διαπερνά την καρδιά με αγάπη διαφορετική από εκείνη που εννοείται με αυτή τη λέξη. Το φως αυτής της αγάπης διασκορπίζεται σε όλη την κτίση προς όλο τον κόσμο των ανθρώπων. Η αγάπη αυτή γίνεται αισθητή από τη φυσική καρδιά αλλά στο είδος της είναι πνευματική, άκτιστη επειδή πηγάζει από τον Θεό.
*Το ζωοποιό Πνεύμα του Θεού μας επισκέπτεται όταν εμείς βρισκόμαστε σε κατάσταση ταπεινού ανοίγματος προς Αυτόν.
Δεν παραβιάζει την ελευθερία μας και μας περιβάλλει με τόση ιλαρότητα, ώστε μπορεί προς στιγμή να μην το παρατηρήσουμε. Δεν πρέπει να περιμένουμε ότι ο Θεός θα εισβάλει μέσα μας με τη βία χωρίς τη δική μας συγκατάθεση. Ω όχι. Σέβεται τον άνθρωπο, ταπεινώνεται ενώπιόν του. Η Αγάπη του είναι ταπεινή.
Αγαπά όχι αφ΄υψηλού αλλά, όπως η στοργική μητέρα το βρέφος της που πάσχει. Όταν ανοίγουμε την καρδιά μας σε αυτό τότε επικρατεί το δυνατό αίσθημα ότι αυτό είναι οικείο, προσφιλές και η ψυχή προσπίπτει με θαυμασμό και ταπεινή αγάπη ενώπιόν του. Η θεία αγάπη που είναι ο βαθύτερος χαρακτήρας της αιωνιότητας δε γίνεται να μην πάσχει σε αυτό τον κόσμο.
Στη καρδιά που έχει γίνει απαλή με την άσκηση και την επίσκεψη της χάριτος δίνεται συχνά να βιώσει έστω και ένα μέρος από την αγάπη του Χριστού, που περιβάλλει όλη την κτίση με ατέλειωτη συμπάθεια για κάθε τι ζωντανό.
Τώρα είμαι αιχμάλωτος Χριστού του Θεού. Γνώρισα τον εαυτό μου που έλαβε κλήση εκ του μηδενός. Κατά τη φύση του ο άνθρωπος είναι μηδαμινός. Παρά ταύτα όμως αναμένουμε από τον Θεό συμπάθεια και σεβασμό. Και ξαφνικά ο Παντοδύναμος αποκαλύπτεται σε μας με την απερίγραπτη ταπείνωσή Του.
Αυτή η όραση (του Θεού) φέρνει κατάνυξη στην ψυχή και κατάπληξη στον νου. Αυθόρμητα κλίνουμε το γόνατο ενώπιον Αυτού. Όσο δε κι αν αγωνιζόμαστε να μοιάσουμε σε Αυτόν με ταπείνωση βλέπουμε ότι είμαστε ανίσχυροι να φτάσουμε το απόλυτόν Του.
*Η ταπείνωση του Χριστού είναι δύναμη που νικάει τα πάντα...".
-------------------------------------------
Γερ. Σωφρόνιος Έσσεξ
Περί προσευχής
(σελ. 8-9, απόσπασμα ελαφρά διασκευασμένο)
Read more: http://agiopneymatika.blogspot.com/2016/11/blog-post_11.html#ixzz4PiKuCm3N
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου