Εἶναι καὶ γιὰ τοὺς λαϊκοὺς ἡ ὑπακοή;

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Ἡ ὑπακοὴ εἶναι μεγάλη ἀρετὴ  ποὺ ἀρέσει στὸ Θεὸ καὶ τὸν εὐχαριστεῖ. Καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης: «Βεβαιώθηκε μὲ πείρα ὅτι ἡ ὑπακοὴ εἶναι ἀνώτερη τῆς προσευχῆς». Ἡ ὑπακοὴ ὅμως εἶναι καὶ θεοδίδακτη. Ἀφοῦ ὁ Κύριος καὶ Θεὸς Ἰησοῦς Χριστὸς προσευχόμενος στὴ Γεθσημανὴ πρὸς τὸν Θεὸ Πατέρα ἔλεγε: «...ἀλλ΄ οὐ τί ἐγὼ θέλω, ἀλλ΄ εἰ τί σὺ» (Μάρκ. ΙΔ΄ 36) κάνοντας ἔτσι ὑπακοή. 

Πολλοὶ ὅμως λέγουν ὅτι ἡ ὑπακοὴ εἶναι ἀρετὴ μόνο τῶν μοναχῶν οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν ὑποσχέσεις καὶ ἔχουν ὑποταχθεῖ σὲ κάποιον γέροντα. Ἐν μέρη αὐτὴ ἡ σκεπτικὴ εἶναι σωστή. Οἱ λαϊκοὶ ἔχουν μὲν τὸν πνευματικό τους ἀλλὰ δὲν δεσμεύονται μὲ τὴν τυφλὴ ὑπακοὴ τῶν μοαναχῶν πρὸς τὸν Γέροντα, ὅμως ἀπὸ ΄κεῖ καὶ πέρα ὀφείλουν νὰ ἐφαρμόζουν ὅσα τοὺς ὑποδεικνύει ὁ πευματικὸς τους ὁ ὁποῖος ἂν τοὺς βάλει κάποιους κανόνες (κομποσχοίνια, μετάνοιες, ἀγνάγνωση Ἁγίας Γραφῆς, Πατερικῶν βιβλίων κλπ) ἀλλὰ καὶ στὶς ἄλλες ὑποδείξεις ποὺ κρίνει ὁ πνευματικός τους πρέπει νὰ ὑπακούουν. Γιατί ἂν δὲν ὑπακούσουμε θὰ πέσουμε στὴν παγίδα τοῦ διαβόλου. Ἡ ὑπακοὴ αὐτὴ δὲν εἶναι δέσμευση ἀλλὰ εἶναι ἐλευθερία, γιατί ὑπακούοντας ἔτσι ξεφεύγουμε ἀπὸ τὴ σκλαβιὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ τὸν σατανᾶ. 

Βέβαια, οἱ λαϊκοὶ δὲν κάνουν τὴν τυφλὴ ὑπακοὴ τοῦ ὑποτακτικοῦ ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὴν δική τους διάκριση ὅσα εἶναι σύμφωνα μὲ τὴν Ἐκκλησία μας. Αὐτὸ δὲν σημαίνει...

ὅτι προφασιζόμενοι τὴ διάκριση θὰ ἀρχίσουν νὰ ἀθετοῦν τὶς ὑποδείξεις τοῦ πνευματικοῦ καὶ θὰ κάνουν ὅ,τι τοὺς συμφέρει. Μὴ γένοιτο! Ὑπακοὴ δὲν θὰ κάνουν μόνον ὅταν ὁ πνευματικός τους εἶναι λ.χ. αἱρετικὸς καὶ διδάσκει αἱρετικά. Ἂν δὲν συμβαίνει ὅμως κάτι τέτοιο ὀφείλει νὰ τὸν ὑπακούει. 

Τέλος, ἂς θυμηθοῦμε ξανὰ τὰ λόγια του Ἁγίου Γέροντος Ἐφραὶμ τοῦ Κατουνακιώτου: «Ἔκανες ὑπακοὴ θὰ πᾶς στὸν Παράδεισο, δὲν ἔκανες ὑπακοή, δὲν  πάει νὰ κάνεις νοερὰ προσευχή, δὲν πάει νὰ μεταλαμβάνεις, δὲν πάει νὰ λειτουργᾶς προορίζεσαι γιὰ τὴν κόλαση. Νὰ καὶ ὁ Ἀδάμ, νὰ καὶ ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος, νὰ καὶ ὁ Γιεζή, ὅλα αὐτὰ τὰ παραδείγματα βεβαιώνουν ὅτι ὁ Θεὸς περισσότερο ἀναπαύεται στὴν ὑπακοὴ παρὰ στὶς ἄλλες ἀρετές, νὰ ποῦμε. Καὶ οἱ ἄλλες ἀρετὲς συνδράμουν, ὅπως ἐνεργεῖ ἡ ὑπακοὴ δὲν ἐνεργοῦν οἱ ἄλλες ἀρετές. Γι΄αὐτὸ περισσότερο ἐπιμεληθεῖτε τὴν ὑπακοή». 

Αὐτὰ ἰσχύουν γιὰ τοὺς λαϊκοὺς ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς μοναχούς.

Ἀγαθάγγελος

http://amethystosbooks.blogspot.gr/