Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν ο γεωπολιτικός σύμβουλος του Β.Πούτιν και δημιουργός της Ευρασιατικής Ένωσης, αυτός που καθορίζει την γεωπολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας με άρθρο του που ανάρτησε στην ιστοσελιδα του ξεκαθαρίζει ότι, η Ρωσια δεν έχει άλλη επιλογή από το να επέμβει στην Αν.Ουκρανία αμέσως μετά το δημοψήφισμα στην Κριμαία, μέχρι τις όχθες του Δνέιπερου ποταμού, προς ανάκτηση της ανατολικής Ουκρανίας. Οτιδήποτε δεξιά του Δνείπερου θα περιέλθει στην ρωσική επικράτεια. Εάν ο Β.Πούτιν προχωρήσει και θεμελιώσει αυτό το σχεδιασμό, στο άμεσο μέλλον η Ευρώπη θα αποαμερικανοποιηθεί και θα στραφεί στην Ορθοδοξη Ρωσια.Τελικός στόχος για τον Α.Ντούγκιν είναι η απορρόφηση της Ευρώπης εντός της Ευρασιατικής Ένωσης, και κρίσιμο σημείο για αυτό αποτελούν οι εξελίξεις στην Ουκρανία.
Δεν είαι τυχαίο άλλωστε ότι αυτά τα γεγονότα έγιναν λίγο πριν την υπογραφή της Ευρωατλαντικής Ένωσης, οι Αμερικανοί θέλουν να πιάσουν πόστο έξω από την Μόσχα.
Στις 9 Μαρτίου ο γεωπολιτικός μέντορας του Β.Πούτιν, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του στο facebook τις σκέψεις του για το τι μέλλει γενέσθαι από εδω και στο εξής στην Κριμαία, στην Ανατολικη Ουκρανία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος αφου ο Πούτιν δρα με βάση τους γεωπολιτικούς του σχεδιασμούς, και αποτελεί το ρωσικό αντιβαρο του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, ο οποίος καθόρισε τις κινήσεις των Αμερικανών αντίστοιχα από την αλλη άκρη του Ατλαντικού.Και ο Μπρεζίνσκι ονόμαζε την Ουκρανία "κολόνα της Μόσχας" για αυτό και ήθελε να την αποσπάσει από αυτήν πάση θυσία.
Κατ'αυτόν υπάρχουν μονο τρεις επιλογές. Οι δύο περιλαμβάνουν αποτχία της Ρωσίας να αντέξει την δυτική πίεση και οδηγούν σε θερμοπυρηνικό πόλεμο ή χάος, και η μια επιφέρει την "Ρωσική Άνοιξη" και απελευθερωνει την Ευρώπη από τους αμερικανικού θεσμούς και και τον πολιτισμικό θάνατο που οι ΗΠΑ έχουν φέρει στην Ευρώπη.
Ο Α.Ντούγκιν είναι πασιγνωστος για την "4η θεωρία" ένα παράξενο μείγμα εθνικομπολσεβικισμού, που όμως σαν ΄βαση του θα έχει την Ορθοδοξία. Φανατικός Ορθόδοξος και ίδιος πιστεύει στην δημουργια της Ευρασιατικής Ένωσης πάνω στις αρχές της, μια επιστροφή στη σοβιετική ισχύ αλλά με θρησκευτικό υπόβαθρο. Θεωρεί οτι η ανωτερότητα του Πνεύματος της Ορθοδοξίας στο τέλος θα απορροφήσει πολιτισμικά την παρηκμασμένη από την αμερικανική αλλοτρίωση Ευρώπη.
"Το Κίεβο συγκεντρώνει τον Ουκρανικό στρατό στα σύνορα με την Κριμαία και περιμενει , απειλώντας αλλά μη αναλαμβάνοντας δράση. Οι ΗΠΑ πιέζουν την Ρωσία, παγώνοντας λογαριασμούς Ρώσων εύπορων πολιτών,διεξαγεται πόλεμος ανακοινώσεων αλλά ΗΠΑ και ΝΑΤΟ αποφεύγουν την απευθείας αντιπαράθεση .Τα σύνορα με την Ρωσία είναι κλειστά Το Κίεβο λαμβάνει οικονομική βοήθεια από την Δύση αλλά 'εχει να λύσει εσωτερικά προβλήματα.
Το δημοψήφισμα στην Κριμαία -ναι ή όχι στην ένωση με την Ρωσία - διεξάγεται χωρίς προβλήματα και η πλειοψηφία ψηφίζει το ΝΑΙ στην ένωση με την Ρωσία όπως αναμενοταν. Καμία χώρα δεν αναγνωρίζει το δημοψήφισμα εκτός από την Ρωσία. Στην Ρωσική Δουμα αναλύουν τι θα κάνουν σε περίπτωση αντιποίνων από την διεθνή κοινότητα εάν προσαρτηθεί η Κριμαία αλλά τελικά η Δούμα την επικυρώνουν χωρίς καθυστερήσεις.Η Κριμαία είναι Ρωσική .Ο Ρωσικός στρατός εισέρχεται στην Κριμαία πλέο και επίσημα.
Η Δύση ασκεί τρομερές πιέσεις στην Ρωσία και ξενάει τον πόλεμο δια αντιπροσώπων.Ισλαμιστές στον Βόρειο Καύκασο και πεμπτοφαλαγγίτες στην Μόσχα ενεργοποιούνται Ο Πούτιν χαίρει της υποστήριξης όλων των Ρώσων.Η δημοτικότητα του αυξάνεται και του δίνει την δύναμη να συνεχίσει να ανθίσταται.
Στην ανατολική Ουκρανία το Κίεβο παίρνει σκληρά μέτρα εναντίον του ρωσόφωνου πληθυσμού και διολισθαίνει σε εθνικιστική δικτατορία.Γίνονται απόπειρες επιθέσεων και σαμποτάζ εναντίον της Κριμαίας από μεμονωμένες ομάδες Ουκρανών. Οι Ουκρανοί εκδικούνται τους Ρώσους και Ρωσόφωνους της ανατολικής Ουκρανίας οι οποίοι αναγκάζονται να οργανώσουν την δικιά τους αντίσταση.Η δεύτερη φάση του Ουκρανικού δράματος αρχίζει : η μάχη για την Νέα Ρωσία . Η Ουκρανία τίθεται σε κατάσταση έκτακτου ανάγκης ενάντια σε αυτό που περιγράφεται πλέον ως η ΄΄Μοσχοβίτικη επιθετικότητα'' και τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας στην Ουκρανία εξαφανίζονται με τις εκλογές του Μαΐου να διεξάγονται σε καθεστώς πολέμου.
Οι εθνικιστές Ουκρανοί διεξάγουν μια σειρά από τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ρωσία. Η Ρωσία αντιδρά και αρχίζει τις εκκαθαρίσεις της ''πέμπτης φάλαγγας''
Στην Νέα Ρωσία (η Ουκρανία κατά τον Ντόυγκιν- όρος που χρησιμοποιούσαν στην μεσαιωνική Ρωσια για την Ουκρανία) η αντίσταση των Ρώσων αυξάνεται και ενδυναμώνεται σε σημείο ανταρσίας εναντίον του Κιέβου.Εμφύλιος πόλεμος ξεσπά .Η Ρωσία στηρίζει μαζικά με μέσα τους Ρώσους της Ουκρανίας , το ίδιο κάνει και η Δύση με την Ουκρανική κυβέρνηση.
Σε δεδομένη στιγμή σε απάντηση των σαμποτάζ εναντίον της Ρωσίας και της αιματηρής καταστολής της εξέγερσης των Ρώσων από την Ουκρανική κυβέρνηση ο Ρωσικός στρατός εισβάλλει στην ανατολική Ουκρανία. Η Δύση απειλεί με πυρηνικό πολεμο
Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή για τον Πούτιν που θα καθορίσει την ύπαρξη του.Ο Πούτιν δεν μπορεί να κάνει πίσω και συνεχίζει τις επιχειρήσεις -πιθανόν με μεγάλες απώλειες.Η Νεα Ρωσία (Ουκρανία ) απελευθερώνεται. Η δεξιά όχθη του Δνείπερου ποταμού έχει κατακτηθεί και τα νέα Ρωσικά σύνορα ορίζονται από τον ποταμό.
Εγκαθίσταται νέα κυβέρνηση στην εναπομείνασα Ουκρανία στην δυτική όχθη του Δνείπερου.
Η δυτική όχθη του Δνείπερου ποταμού δεν αναγνωρίζει την απόσχιση της ανατολικής -όπως η Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς και αργότερα η Σερβία δεν αναγνώρισαν την απόσχιση του Κόσοβου- και σχηματίζει νέο Ουκρανικό κράτος, την Ουκρανία 2.
Το ΝΑΤΟ εγκαθιστά Βάσεις στο έδαφος της Ουκρανίας 2 και διασφαλίζει το Κίεβο από την πιθανότητα Ρωσικής εισβολής.
Η νέα άτεγκτα εθνικιστική Ουκρανική κυβέρνηση σύντομα βρίσκεται σε κρίση.Συγκρούσεις ξεσπάνε τόσο μεταξύ διάφορων εθνοτικών ομάδων όπως Ρουθιοι,Ούγγροι, Πολωνοί, Ρουμάνοι κ.α. όσο και μεταξύ πολιτικών σχηματισμών με αλληλοκατηγορίες για την απώλεια της μισής χώρας. Το κράτος αποδυναμώνεται και αρχίζει η διαδικασία ενός νέου διαμελισμού.
Η Ρωσία δεν σταματάει εκεί αλλά συνεχίζει στην Ευρώπη δρώντας ως το κύριο συστατικό στοιχείο της Ευρωπαικής Συντηρητικής Επανάστασης (όρος που υπάγεται στην ''4η θεωρία'' του Ντούγκιν). Η Ευρώπη διασπάται .Κάποιες χώρες στοιχίζονται πίσω απο τις ΗΠΑ αλλά όλο και περισσότερες υποτάσσονται στην Ρωσία.
Η Ρωσία αποτελεί μια πιο ελκυστική προοπτική στις δοκιμαζόμενες απο την οικονομική κρίση Ευρωπαικές χώρες
Η Ρωσία εφαρμόζει πλέον την ''4η θεωρία'' που πρεσβεύει την Ευρασιατική ένωση
Στην Ουκρανία 2 , το δυτικό κομμάτι , μια νέα πολιτική δύναμη αναλαμβάνει την διακυβέρνηση με τις φιλοευρωπαϊκές και φιλογερμανικές θέσεις να κερδίζουν έδαφος έναντι των φιλοαμερικανικών και σταδιακά η Ουκρανία 2 απομακρύνεται απο τις ΗΠΑ
Σε όλη την Ευρώπη αρχίζει η διαδικασία της αποαμερικανοποίησης.Μια αυτόνομη Ευρωπαική στρατιωτική δύναμη δημιουργείται με βάση τον Γαλλικό και Γερμανικό στρατό , η οποία αυτονομείται εντελώς απο το ΝΑΤΟ
Σχηματίζεται η Ηπειρωτική Ένωση ως συνομοσπονδία Ευρώπης και Ευρασίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρασιατικής Ένωσης. Οι Ρώσοι -Ουκρανοί -Ευρωπαίοι βρίσκονται απέναντι απο την Αμερική , η ηγεμονία των ΗΠΑ και η κυριαρχία του δολαρίου , του Ευρωαντλαντισμού, της οικονομικής ολιγαρχίας και φιλελευθερισμού , λαμβάνει τέλος. Μια νέα σελίδα στην παγκόσμια ιστορία ανοίγει. Οι Σλάβοι έχουν ενωθεί πλέον όχι εναντίον της Ευρώπης αλλά με την Ευρωπη στα πλαίσια ενός πολυπολικού κόσμου. Απο την Λισσαβόνα έως το Βλάδιβοστόκ. (Μερη της ανάλυσης αποδόθηκαν στα ελληνικά από το hellenicsunrise)
Ιδού το κέιμενο και στα αγγλικά
Translation from Anti-White Robert Zubrin.
***
Scenario Russian spring
1. Kiev takes a waiting position, concentrates its troops on the border with the Crimea, and threatens, but takes no direct action. The U.S. strongly pressures Russia, freezing accounts, and actively wages information war, but they and NATO avoid direct clashes. Kiev receives substantial support from the West, but focuses on domestic issues. The border with Russia is closed.
The referendum [in the Crimea on whether to join Russia] passes with minimal problems. The vast majority vote for joining Russia. No country recognizes the referendum except Russia. Russia raises the question of retaliatory actions if it receives Crimea into Russia. Both chambers of the Duma promptly ratify the annexation. Crimea is returned to Russia. Russian forces enter.
The West rages strong pressure on Russia. Militants in the North Caucasus and the fifth column in Moscow are activated. Putin is supported by everyone. His popularity among the people climaxes. This helps him cope with internal challenges.
2. In eastern Ukraine, Kiev starts to take tough punitive measures. There is a straight nationalist dictatorship. Individuals attempt to attack Crimea or commit acts of sabotage. They start taking revenge on Russians and the Russian-speaking east and south for the loss of Crimea. This leads to the onset of resistance. The second phase of Ukrainian drama begins: The Battle for New Russia. People wake up at once and quickly. Ukraine establishes a state of emergency, in connection with what is defined as “Muscovite aggression.” The last traces of democracy are abolished. Elections are held in May in wartime.
3. The nationalists arrange a series of terrorist attacks in Russia. In Russia itself, the regime evolves, and starts to clean out the fifth column.
4. In Novorossia, resistance increases and gradually moves to the phase of direct rebellion against the Kiev henchmen. There is a bloody civil war. Russia deploys massive effective support structure; symmetrically the West supports Kiev. At a certain moment, in response to the sabotage in Russia and bloody actions of the nationalists and the repressive apparatus of Kiev against civilians and the east of Ukraine, Russia sends its troops into the east. The West threatens nuclear war. This is the existential moment for Putin. But he cannot stop. Going hard (possibly with heavy losses), Novorossia is liberated. The Left-bank Ukraine is conquered, with its border along the Dnieper. A new government is founded — for example, Ukraine or Novorossia. Or a version of Crimea may be repeated.
5. The Right-bank Ukraine, which does not recognize secession (as Yugoslavia under Milosevic and later Serbia against Kosovo), forms a new de facto Ukraine-2 state. NATO bases are immediately located on its territory, stopping the possibility of Russian move to Kiev.
6. The new rigidly nationalistic Ukrainian government quickly comes to a crisis. Direct clashes begin between ethnic groups (Ruthenians, Hungarians, Poles, Romanians, other minorities) and on political grounds (power loss blamed for half the territories of Ukraine). The state weakens. The process of new secessions begins.
7. Russia does not stop there, but carries activity into Europe, acting as the main element of the European Conservative Revolution. Europe starts to crack: Some countries are behind the U.S., but more often begin to listen to Russia. Against the background of the financial crisis, Russia’s position becomes more attractive. Russia takes on the protection of multipolarity, continentalism, and new conservatism (the Fourth Political Theory).
8. In western Ukraine, Ukraine-2, a pro-European (pro-German) political force comes to power that begins to soften anti-Russian policy and moves away from the U.S.
9. Across Europe, the de-Americanization process begins. An autonomous European armed force is created independent of NATO on the basis of the German Armed Forces and the French.
10. A new great Continental Association is formed, as a confederation of Europe and Eurasia, the European Union and the Eurasian Union. Russian, Ukrainians and Europeans are on one side of the barricades, the Americans on the other. American hegemony and dominance of the dollar as well as domination of Atlanticism, liberalism and the financial oligarchy is ended. A new page in world history begins. The Slavs are reunited not against Europe, but with Europe in the framework of a multipolar polycentric world. From Lisbon to Vladivostok.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου