ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΒ ΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

«Ό Κύριος μου είπε ότι στη ζωή σας τα πνευματι­κά με τα κοσμικά καί τα κοσμικά με τα πνευματικά ...;, είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε ...;».

-Ένα πράγμα θα σας πω καί αυτό είναι το πιο βα­σικό: «Εάν ό ίδιος ό Κύριος καί ή Παναγία δεν μου φα­νέρωναν την ζωή σας δεν θα πίστευα ότι μπορεί να υ­πάρχει μια τέτοια ζωή. Ό Κύριος μου είπε ότι στη ζωή σας τα πνευματικά με τα κοσμικά καί τα κοσμικά με τα πνευματικά είναι τόσο στενά συνδεδεμένα, ώστε είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε το ένα από το άλλο, καί ότι Αυτός ό ίδιος αποφάσισε να έχετε μια τέτοια ζωή καί ότι ή ανθρωπότητα στο μέλλον θα ακολουθή­σει αυτό ακριβώς το δρόμο, αν θελήσει να σωθεί, καί ότι όλα αυτά είναι σύμφωνα με το θέλημα Του, καί ότι μόνο γι' αυτό το λόγο μου επιτρέπει να σας αποκαλύ­ψω κάτι από τη ζωή σας, για να μην χαθείτε βλέπο­ντας τόσες δυσκολίες στο δρόμο σας».
«τι θα μου συμβεί, παππούλη μου;» τον ρώτησα εγώ. Καί εκείνος συνέχισε: «Εγώ, φίλε του Θεού, δεν ξέρω καλά τα γράμματα, ακόμα καί υπογράφω με δυ­σκολία, καί την γραμματική δεν την γνωρίζω καθό­λου, αλλά διαβάζω γρήγορα όχι μόνο εκκλησιαστικά αλλά καί άλλα βιβλία, καί μπορούσα παλιά να διαβά­ζω δύο καί τρία βιβλία το εικοσιτετράωρο. Καί τέτοια μνήμη μου έδωσε ό Θεός πού μπορώ πολλά να σας πω από στήθους - τόσο ισχυρή μνήμη ευδόκησε Κύριος ό Θεός να μου δώσει. Γι' αυτό αν καί δεν ήμουν κα­λός στα μαθήματα καί δεν έμαθα καθόλου την γραμ­ματική, όμως ξέρω πάρα πολλά, περισσότερα ακόμα καί από μερικούς επιστήμονες, διότι πολλές χιλιάδες βιβλία κρατάω στη μνήμη μου. Έκτος άπ' αυτό καί το χάρισμα της σοφίας καί της διάκρισης πού δίνεται ά­νωθεν από τον Θεό. Εκείνος μου το έδωσε πλούσια μετά από τίς θλίψεις καί τίς στενοχώριες πού υπέφερα για το όνομα Του. Θα σας πω, φίλε του Θεού, πόσα καί ποια βιβλία διάβασα για να δείτε καί μόνος σας ότι ξέρω καλά εκτός από την Αγία Γραφή καί τα εκ­κλησιαστικά βιβλία καί τα λεγόμενα κοσμικά. Στη βιβλιοθήκη της Μονής μας νομίζω ότι υπάρχουν περίπου πεντέμισι χιλιάδες βιβλία, μεταξύ αυτών είναι καί τέτοια σαν την Ιστορία του Ρολλέν   στη μετά­φραση του Τρετγιακόβ πού αποτελείται από τριάντα τόμους. Και όλα αυτά τα βιβλία εγώ τα διάβασα, ακό­μα καί τέτοια σαν το βιβλίο περί των συστημάτων ή της δομής του κόσμου ή το Αλκοράν περί του Μωά­μεθ    καί αλλά παρόμοια βιβλία. Σε μερικά βιβλία, ό­πως για παράδειγμα του Τρετγιακόβ, ή γλώσσα είναι βαριά, εγώ όμως επεδίωκα να βρω την ουσία, να μάθω τι γίνεται πάνω στη γη καί τι ό άνθρωπος αξιώθηκε α­πό τον Θεό να μάθει.
Γι' αυτό το λόγο πρέπει να ξέρουμε καί τίς αιρέ­σεις, να τίς ξέρουμε αλλά να μην τίς ακολουθούμε, γιατί ό ίδιος ό Κύριος λέει στη Βίβλο: «Όταν πληθύ­νεται ή γνώση, τότε αποκαλύπτονται τα μυστήρια» ...; Επίσης διάβασα και πολλά βιβλία των ευεργετών της Μονής, όπως καί τα βιβλία των πατέρων της Μονής μας, τριάντα από τον ένα, εβδομήντα από τον άλλο, και τα διάβασα όλα. Είχα άκρατη επιθυμία για το διά­βασμα, θεοφιλέστατε. Διάβαζα καί σκεφτόμουν πώς καλύτερα να ευαρεστήσω τον Θεό. Σάς λέω ότι δεν ξέ­ρω ποιος άλλος άνθρωπος διάβασε περισσότερα από μένα εκκλησιαστικά καί κοσμικά βιβλία. Σάς το λέω όχι για να επαινέσω τον εαυτό μου αλλά για να σας κάνω να καταλάβετε ότι πραγματικά ξέρω αρκετά. Έ­κτος άπ' αυτό καί ό Θεός μου αποκαλύπτει τα μυστή­ρια Του, όπως αποκάλυψε καί την ζωή σας, όμως που­θενά δεν είδα καί δεν διάβασα για μια τέτοια ζωή σαν τη δική σας, καί αν ό ίδιος ό Θεός δεν μου έλεγε ότι υπάρχει μια τέτοια ζωή ...;., ποτέ δεν θα πίστευα ...;. Άλ­λα ό Θεός μου το είπε. Καί εγώ πιστεύω ότι ό λόγος Του είναι αλήθεια καί ότι όλα θα γίνουν έτσι όπως Αυτός μου το αποκάλυψε, καί μερικά άπ' αυτά μου επέτρεψε να τα αποκαλύψω και σε σας.

«Στο πρόσωπο σας Εκείνος ήθελε να δείξει καί αυτό τον τρόπο της σωτηρίας ...;».

Θα σας πω για παράδειγμα το έξης: θυμάστε πέρσι μου λέγατε πώς υπάρχει στο νου σας μια σκέψη, ότι είναι δυνατόν καί αυτός πού ζει μέσα στον κόσμο να αποκτήσει μια τέτοια χάρη σαν καί εκείνον πού ζει στην έρημο; ...; Άλλα εγώ σας είπα, συνέχισε ό πατήρ Σεραφείμ, ότι αυτό είναι αδύνατον για εκείνους πού ζουν μέσα στον κόσμο, θέλουν να παντρευτούν, θέ­λουν να υπηρετούν σε μια κρατική υπηρεσία, να έ­χουν μεγάλες επιχειρήσεις σαν εκείνη την οποία θέ­λατε να κάνετε εσείς. Άνθρωποι σαν εσάς, θεοφιλέστατε, οί όποιοι με όλη την ψυχή τους αγάπησαν τον Κύριο, καί εσείς πραγματικά Τον αγαπάτε, όπως μου είπε Εκείνος, τέτοιοι άνθρωποι όχι μόνο δεν ήθελαν και δεν επιθυμούσαν αυτά πού θέλετε και επιθυμείτε ε­σείς αλλά άφηναν καί τίς γυναίκες τους, τα παιδιά τους, τα αξιώματα, τον πλούτο, την δόξα, τίς τιμές, καί όλες γενικά τίς γήινες και πρόσκαιρες χαρές καί έφευγαν στην έρημο, όπου ζούσαν μέσα στην παρθε­νία, την φτώχεια καί τίς στερήσεις καί έτσι αποκτού­σαν την χάρη του Παναγίου Πνεύματος του Θεού.
Καί εσείς λέγατε τότε ότι την ίδια χάρη μπορεί να την αποκτήσει και ένας πού ζει μέσα στον κόσμο. Ε­γώ τότε σας έλεγα, καί δεν έλεγα ψέμα, ότι για έναν πού ζει μέσα στον κόσμο αυτό είναι αδύνατον. Σάς το έλεγα κατά Θεόν. όμως, τώρα, ό Κύριος μου αποκά­λυψε ότι αυτή ή σκέψη δεν ήταν δική σας, ότι αυτή την σκέψη Εκείνος την έβαλε στο νου σας καί Εκεί­νος έκανε να στερεωθείτε σ' αυτήν. Στο πρόσωπο σας Εκείνος ήθελε να δείξει καί αυτό τον τρόπο της σωτη­ρίας, για να είναι καί οι άνθρωποι πού ζουν μέσα στον κόσμο κοινωνοί ίδιων χαρισμάτων του Αγίου Πνεύμα­τος, όπως καί οι μοναχοί, αν σηκώσουν μέχρι τέλους τους κόπους, τους αγώνες, τα βάσανα καί τίς θλίψεις για τον Χριστό» ...;.
Άρχισε μετά ό πατήρ Σεραφείμ να μιλάει για την πάλη του με τους δαίμονες καί έλεγε τα έξης: «Ό Κύ­ριος μου αποκάλυψε ότι εσείς, θεοφιλέστατε, όταν δια­βάζατε τους βίους των αγίων πολλές φορές στο νου σας εμφανιζόταν ή σκέψη ότι θα ήταν καλό να πολεμήσετε με τους δαίμονες καί να τους νικήσετε καί ότι θα τους πολεμούσατε με θάρρος. Όλα αυτά είναι καλά αλλά μόνο στην περίπτωση πού ό Κύριος βοηθήσει τον άνθρωπο σ' αυτή την πάλη, δεν τον αφήσει να χα­θεί και δώσει νίκη επί του διαβόλου. Καί όμως χρειά­ζεται να έχουμε πολύ προσοχή, να μην αναζητούμε μόνοι μας ν' αρχίσουμε αυτό τον επικίνδυνο αγώνα, γιατί εκεί ή μέση δεν υπάρχει, ή νίκη ή θάνατος. Ακό­μα καί οί μεγάλοι ασκητές καί θαυματουργοί μόλις άρχιζαν να ελπίζουν μόνο στις δικές τους δυνάμεις χά­νονταν. Γι' αυτό ό άνθρωπος πρέπει πολύ να ταπεινώνεται καί όσο μπορεί να αποφεύγει αυτό τον αγώνα καί να μην βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι θα έχει μεγά­λη αμοιβή από τον Κύριο αν νικήσει. Διότι αν μόνοι μας βγαίνουμε σ' αυτή την πάλη χωρίς να έχουμε κλή­ση από τον Θεό, δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τέλος.»

 toxromatoufegariou

 http://amethystosbooks.blogspot.gr/