π. Νικόλαος Λουδοβίκος μίλησε στη Χριστιανική Εστία της Λάρισας, την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012, με θέμα «Σε τι μας χρειάζεται η Ενσάρκωση;».
Ο Θεός θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο και μέσα από άλλες οδούς: Με μια πράξη ουράνιας συγγνώμης – για παράδειγμα – που καταργεί τις συνέπειες της πτώσης, αντιπαρέρχεται το δεδομένο της ελευθερίας, και αποκαθιστά αμέσως τον κόσμο στον τελικό προορισμό του.
Ο ομιλητής εξετάζει, εδώ, το ερώτημα της σχέσης Θεού και ανθρώπου υπό το πρίσμα μιας αμοιβαίως επιζητούμενης πίστης.
Το δίλημμα περί της συζυγικής, συγγενικής ή φιλικής εμπιστοσύνης, οπότε, ξεδιπλώνεται ως η αφετηρία εκείνων των κατανοήσεων οι οποίες θα μας εισαγάγουν στην καρδιά του νοήματος της ύπαρξης.
Είναι μια προσέγγιση – αυτή του π. Νικολάου, εδώ – η οποία καταλήγει να φωτίζει την ολοκλήρωση της ενσάρκωσης αυτού του νοήματος, μέσα από μια πίστη (του Θεού, κατ’ αρχήν, προς τον άνθρωπο) απίστευτη!
πηγή : Αντίφωνο
ΣΧΟΛΙΟ : Μάς χρειαζόταν η ενσάρκωση. Διότι ο Θεός είναι βοηθός τού ανθρώπου. Όπως δίδαξε και ο Ακινάτης, μαθητής τού οποίου εμφανίζεται ο Λουδοβίκος, τό Άγιο Πνεύμα φωτίζει τόν Νού τού ανθρώπου καί τόν τελειοποιεί. Μετά δέ από αυτή τήν δήλωση καθόρισε τήν εκκλησιαστική ιεραρχία, μέ τόν πάπα στήν κορυφή, ο οποίος ενσαρκώνει τό summum bonum. Τό apex mentis. Τό οποίο εξουσιάζει τό υπόλοιπο τής πυραμίδος, τής ιεραρχίας. Η εξουσία είναι καί τό ζητούμενο τού Λουδοβίκου. Τό αποκαλύπτει σέ δύο περιπτώσεις. Ο Παΐσιος αποκαλύπτει στόν ενοχλητικό νεαρό τήν παιδική πηγή τού πάθους του καί τόν αποστομώνει. Ερωτά τόν Θεοδωρόπουλο γιά το κακό στήν εκκλησία, πιστεύοντας ότι τόν αποστομώνει. Όπως ο νεαρός στόν Παΐσιο. Σήμερα μάς μεταφέρει αυτά πού ο ίδιος γνωρίζει αναλόγως τής διανοητικής μας ικανότητος. Διότι πιστεύει ότι εξουσιάζει τίς διάνοιές μας. Όπως εξουσιάζει καί τίς προαιρέσεις τών παπάδων πού ατύχησαν νά φοιτήσουν στήν εκκλησιαστική σχολή Θες/νίκης. Λέει «Πέρασαν από τά χέρια μου χιλιάδες παπάδες. Γνωρίζω όλες τίς προαιρέσεις». Ο ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ!
Καί τί είναι η υπόσταση; Η συνάντηση τής νοερής ενέργειας τού Κυρίου μέ τήν νοερή ενέργεια τού ανθρώπου. Γιά τη συνάντηση αυτή ήταν απαραίτητη η ενσάρκωση. Δηλ. στήν παλαιά διαθήκη πώς συναντούσε ο Κύριος τούς προφήτες; Κάι οι αρχάγγελοι τί είναι;
Τό ανόητο τού ανδρός οφείλεται στό ότι ερμηνεύει ποταπώς τήν ενσάρκωση καί σωτηρία μας, σάν αποκατάσταση. Καί γιαυτό ισχυρίζεται πώς ο Θεός θά μπορούσε νά μάς σώσει μέ μιά ουράνια συγχώρεση. Μέ μιά μηχανική αποκατάσταση. Αλλά ο Θεός είναι σχέσεις. Κάι έχει ανάγκη τίς σχέσεις του μέ τούς ανθρώπους. Γιαυτό κάι ο θεός πρώτα απ’ όλα πιστεύει στόν Άνθρωπο. Σάν τήν μαμά. Κάι αναλόγως τής πίστεως τού Θεού πιστεύουμε καί εμείς σ’αυτόν. Γιγαντιαίες παιδαρ-ωδίες.
Καί όμως ο Λουδοβίκος είναι ένας νέος Απόστολος καί νέος θεολόγος. Είναι φιλ-άγιος, αγιόφιλος. Περιμένει μέ αγωνία καί έρωτα νά ενωθεί η νοερή του ενέργεια με τού θεού.
Στό μεταξύ γνωρίζει ήδη ότι ο άνθρωπος ένεκεν τής πτώσεως, λόγω τής ελευθερίας του χάθηκε στό μηδέν. Δέν χάθηκε στόν εωσφόρο όπως διδάσκει η παλαιά θεολογία. Ο Θεός μάς δημιούργησε από τό μηδέν καί εμείς ξαναγυρίσαμε. Ένας αδύναμος θεός νικήθηκε από τό δημιούργημά του. Ένας κακός δημιουργός δηλ. καθαρά Γνωστικός. Κάι διεκδικέι δικαιώματα απέναντι στό δημιουργό του. Έχει δικαίωμα στήν αποκατάσταση. Έκανε ένα λάθος. Αυτή τήν αποκατάσταση τών σχέσεων καί τήν κοινωνία πέτυχε η ενσάρκωση.
Γιατί οι Πατέρες διακρίνουν ανάμεσα σέ φύση καί υπόσταση;
Τό Έν, τό επέκεινα τής ουσίας τού Πλάτωνος δέν είναι ο Θεός. Αλλοίμονο. Αυτό τό όν είναι ένα κτίσμα καί διαγράφεται καθαρά στήν ερμηνεία τής εξαημέρου τού Μ.Βασιλείου.
Ο χριστιαν-ισμός επινοήθηκε από τόν Αυγουστίνο σάν πολιτέια τού θεού. Δέν έχει σχέση μέ τήν εκκλησία τού Κυρίου. Πολίτες αυτής τής πολιτείας είναι όλοι οι σύγχρονοι οικουμενιστές ματαπατερικοί θεολόγοι, όπως ο Λουδοβίκος. Προεδρός της είναι εδώ καί αιώνες ο πάπας, καί ο Ζηζιούλας αγωνίζεται νά αναδείξει τόν Βαρθολομαίο πρωθυπουργό.
Σ’αυτούς ανήκει κάθε δόξα καί τιμή. Έχετε δίκαιο νά τούς τήν αποδίδετε, κωλοέλληνες. Μεγάλη τιμή νά γίνετε πολίτες αυτής τής εξαιρετικής πολιτείας. Η Βασιλεία άς περιμένει στά έσχατα, τούς άξιους συνταξιούχους αυτής τής λαμπρής πολιτείας, σάν εφάπαξ.
Ευχές από το Καίμπριτζ.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου